من صبورم اما آه، این بغض گران صبر چہ مےداند چیست!

بوی فراموشی گرفته ام، رنگ تنهایی را دلشکستگی، بغض و خاموشی چیزی نیست گمانم تاریخ مصرفم گذشتست…