خدایا! کبریت داری؟ | طرف نمایشگاه ماشین دارد؛ ماشین‌های آخرین مدل! بعد شما هر روز می‌روی در مغازۀ او می‌گویی: «آقا کبریت داری؟»

متن کلیپ: شما اگر نمازشب نخوانی، چپ نمی‌کنی، مثلاً در دره نمی‌اُفتی! ولی-مسأله این است که- سحرها یک چیزهایی می‌دهند که هیچ‌وقتِ دیگری نمی‌دهند. تو فکر می‌کنی «بلند شوم؟! حالا واجب هم که نیست! جهنم هم نمی‌برند! زندگی‌ام هم راه می‌افتد، بلند شوم یا نه؟!» دیگر-دست خودت است- «همت بلند دار که مردان روزگار، با همّت بلند به جایی رسیده‌اند» ببین مُچ تو را می‌گیرد! اگر بلند نشوی به تو می‌گوید: «ببین! تو این‌کاره نیستی!» همّت بلند خودتان را در نمازشب امتحان کنید، آن‌هم از خواب بلند شدن! اگر در طول روز باشد و این پیشنهاد بشود، می‌گویید: «خُب، باشد!» مثلاً اگر به شما گفته شود: «اگر الآن-در ساعت ده صبح- این هشت رکعت را بخوانی، به یک مقامی می‌رسی، مقام محمود و ستوده!» می‌گویید: «خُب، باشد می‌خوانیم!» اما نه! نصفه‌شب به سراغت می‌آیند، آن‌ موقع باید بلند شوی و نماز بخوانی! الآن که معلوم است، بلند می‌شوی و می‌خوانی. اما حالا معلوم نمی‌شود که چقدر این‌کاره هستی؟! در نماز شب، سیصد مرتبه «اَلعَفْو» می‌گویی؛ یعنی من خیلی می‌خواهم پاک بشوم! خیلی می‌خواهم مقرب بشوم! و هفتاد مرتبه «اَسْتَغفِرُاللهَ رَبّی وَ اَتوبُ اِلَیه» می‌گویی. در حالی که شاید در نمازشب نتوانی هفتادتا گناه خودت را به ذهن بیاوری. دین را باید برای بُردنِ «بالاترین و بیشترین لذت» جستجو کرد. آقازادۀ آقای بهجت(ره) می‌گفت که علامه محمدتقی جعفری(ره) مرا دید، برگشت به من گفت: «ببین! بابایت اگر عطسه هم کرد، بنویس! هر کلمه‌ای که گفت بنویس! نگاه کرد، بنویس! تو نمی‌دانی این بابایت چیست! قدرِ او را بدان، مثل او در طول تاریخ نیست!» آنها باید از آقای بهجت(ره) حرف بزنند. متن کامل سخنان در این ویدیو در سایت استاد پناهیان»