آره مَن حَسودَم ♡

من بيشتر از اينكه صبور باشم، حسودم... شاید بیشتر صبور ب نظر بیام ولی خیلی حسودم... به چی يا كی، خيلی مهم نيست! من به هر اتفاقی كه يه سمتش تو باشی و طرف ديگش خودم نباشم "حسودم!"... من ساعتای زيادی به عكسای تو خيره میشم و به آدمايی نگاه می كنم که چقدر شبيه من نيستن... به لبايی كه تو رو صدا میزنن، به گوشايی كه از تو میشنون، به چشمايی كه تو رو میبينن... و به اين فكر می كنم كه چقدر آرزو داشتم، تا همه اونا من بودم! آدما، مرگ مشخصی دارن كه حتما ازش بی خبرن... اما من مطمئنم، از حسادت دق می كنم...