ما ایرانیان چقدر مفهوم روانشناختی «کودک درون» را می‌شناسیم؟ آیا سینما سهمی در این شناخت داشته؟ ویژگی‌های کودکانه‌ای که باید در زندگی از آن دوری کنیم با بچگی‌هایی که روزگارمان را اندکی خوش‌تر می‌کند، چه فرق‌هایی دارد؟ آیا ممکن است در مواردی مثل انجام کارهایی که دوست نداریم، بتوانیم از بچه‌ها الگوبرداری کنیم؟

پاسخ به

×