آتلانتیس , بهشت گم شده و پیدا شدن قاره آتلانتیس در زیر مثلث برمودا

آتلانتیس (به یونانی: Ἀτλαντὶς νῆσος) به معنای «جزیره‌ی اطلس»، جزیره‌ای واقعی است که در تمثیلی برای اشاره به وجود ملت‌ها در دو اثر افلاطون، تیمائوس و کریتیاس به آن اشاره شده است. در این دو نوشته، نیروی دریایی آتلانتیس، آتن باستان را که افلاطون در رساله جمهوری آن را نمونه‌ای از یک حکومت ایده‌آل معرفی می‌کند، به محاصره در می‌آورد. در این داستان، آتن برخلاف سایر ملت‌های شناخته‌شده‌ی دوران، حملات آتلانتیس را دفع می‌کند، که به نظر نمایانگر برتری حکومت اتن افلاطون بر سایر انواع حکومت‌ها در زمان خودش است. در پایان داستان، آتلانتیس از خدایان رویگردان می‌شود و در اقیانوس اطلس غرق شد. به دلیل وجود این گفته ها در آثار افلاطون، داستان آتلانتیس تاثیر زیادی در ادبیات و نوشته‌های بعدی داشت.