فیلم "مهر هفتم" یکی از شاهکارهای سینمایی به حساب می آید که هنرمند فقید اینگمار برگمان آن را ساخته است. این فیلم به عنوان جنجالی ترین و پر معنا ترین و انتقادی ترین اثر برگمان نام برده می شود. فیلمی که توانست با فیلم برداری رویایی اش،با اینکه سیاه و سفید بود،خود را در رده ی بهترین اثار معناگرایانه جا دهد.
این فیلم دیالوگ های فلسفی و عمیقی دارد که اوج این دیالوگ ها را میتوان به سخن گفتن شوالیه با خداوند در محراب کلیسا و شرح تمایلات روحیش دانست. شوالیه در همانجا میگوید:
دعاکردن و سخن گفتن با خداوند مانند حرف زدن با کسی است که در تاریکی ایستاده و اصلا به تو جواب نمیدهد و تو تا پایان نمیتوانی ببینی که آیا کسی در تاریکی بوده یا تو با خلا سخن میگفتی. این تعابیر به گونه ایست که ما را به یاد سخنان فیلسوف دانمارکی می اندازد که می گوید: ایمان آوردن به پریدن درون استخر تاریکی می ماند که تو هرگز نمیتوانی به یقین دریابی پر از آب است یا یکسره خالیست!
ژانر:
برای ارسال نظر وارد حساب کاربری خود شوید ورود/عضویت
