قطعا برای شما هم اتفاق می افتد

شاید خیلی دور یا شاید خیلی نزدیک.. دوری از نزدیکان، این وضعیت این روزهای ماست..از هم دور شدیم ولی به هم احساس نزدیکی می کنیم.. حسرت روزهای رفته را می خوریم و مدام به خودمان قول می دهیم، که از این به بعد نمی گذارم فلان اتفاق بد تکرار شود.. در دلمان به فرصت های پیش رو امید داریم و به آینده.. آینده ای که شاید برایمان خیلی دور باشد یا خیلی نزدیک.. راستی چقدر برای آینده برنامه داریم؟چقدر فکر می کنیم که بناست به چه اهدافی برسیم و کجاها برویم و چه کنیم؟