صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را • صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را که سر به کوه و بیابان تو داده‌ای ما را شکرفروش، که عمرش دراز باد. چرا تفقّدی نکند طوطی شکرخا را غرور حسن اجازت مگر نداد ای گل که پرسشی نکنی عندلیب شیدا را به خلق و لطف توان کرد صید اهل نظر به دام و دانه نگیرند مرغ دانا را چو با حبیب نشینی و باده پیمایی به یاد دار محبّان بادپیما را