در دلم بهانه ها قطارند..
کتانی های ممنوع
آزادم می‌کنند
دست دلم را می گیرم
روی ریل هایی که
که نه می آیند و نه می‌روند
قدم میزنم
دلم می‌رود...
تومیایی...
ما ریل های حسرت زده ایم
در آرزوی اندکی رسیدن
شاعر مهناز بهروزیان
اجرا حسین ازادگان
ژانر:
برای ارسال نظر وارد حساب کاربری خود شوید ورود/عضویت
