بخشی گفتگوی مجازی خانه ایران در مونیخ با هوشنگ ابتهاج (سایه ) - مرداد نود و نه
ارغوان می‌بینی؟به تماشاگه ویرانی ما آمده‌اندمانده‌ایم تا ببینیم نبودن راآخر قصه شنودن راپشت این پنجره‌ی بسته هنوزعطر آواز بنان مانده استشهریار اینجاشعر نقاشش را خوانده استآن شب افشاریبا کسایی و قوامی و ادیبتا قرایی و فرودوان درآمد از اوجشجریان، لطفیچه شبی بود، دریغزندگی روی از این غمکده گردانیده استارغواندر و دیوار غریب افتاده چه تماشا دارد؟
ژانر:
برای ارسال نظر وارد حساب کاربری خود شوید ورود/عضویت
