در کتاب "خسی در میقات"، فریدون محرابی با استفاده از داستان یک خسی که در یک خیابان پهلوی زیر پای ماشین‌ها می‌رود، مفهومی جدید از خسی‌بودن را مطرح می‌کند. او این اصطلاح را به معنای فردی که در جامعه محروم و نادیده گرفته شده است و زیر فشارهای خارجی تکان می‌خورد، به کار می‌برد. این تحول نگرش به خسی‌ها و تاکید بر انسانیت و همدلی نشان‌دهنده‌ی رویکرد نقدی و نوآورانه‌ی محرابی در کتابخانه‌ی ادبیات ایران محسوب می‌شود.
ژانر:
برای ارسال نظر وارد حساب کاربری خود شوید ورود/عضویت
