آن کس که آفریده نگاهت خمار بود در خلق و آفرینش دل بی‌قرار بود لب را که می‌سر

آن کس که آفریده نگاهت خمار بود در خلق و آفرینش دل بی‌قرار بود لب را که می‌سرشت خجالت کشیده بود سرخی صورتش همه جا آشکار بود
ویدیوهای مرتبط