برخلاف مینیاتورهای ظریف نسخه‌های کهن، صادق تبریزی با اغراق در ابعاد آدم‌ها و جانوران، به روایتی تازه از هم‌نشینی خط و رنگ در گستره بوم نقاشی رسیده استنوشته های به خط ثلث در هاله دورِ سرِ پیکره‌های انسانی و دیگر بخش‌های اثر، سبب شده اثر از فضای بازنمایی طبیعی فاصله گرفته و به نمادهای جنبش سقاخانه و هنر نوسنت‌گرا نزدیک شوددر این تابلو، تبریزی با خلق جهانی رنگارنگ، شاداب و جوان با فراخواندن گذشته به امروز، با ارجاع به سنت، خود را در کشمکشی خلاقانه با مدرنیسم قرار می دهد.

پاسخ به

×