بدون محبت و همدردی، انسانیت به واقعیت تبدیل نمی‌شود. در عین حال که داشتن هویت انسانی به معنای تحمل و خردمندی می‌باشد، بدون داشتن محبت و همدردی، انسانیت به هیچ وجه قابل تجسید نمی‌شود. انسانیت تنها زمانی واقعی می‌شود که ما به یکدیگر با محبت و همدردی روبرو شویم و در کمک به یکدیگر، نگاهی به ارزش‌ها و احساسات دیگران داشته باشیم. در واقع، انسانیت باید به عنوان یک مجموعه از ارزش‌ها و رفتارهای مثبت به شما ستایش دهد که به دیگران محبت و همدردی کنید.

پاسخ به

×