آیا بعد از وفات پیامبر حق خلافت از علی (ع) بود؟

علی (ع) نامی که هیچ مسلمانی نمی تواند بی تفاوت از کنارش عبور کند: شب سیزده رجب روز جمعه سال سی ام عام الفیل بود و نقطه عطفی در تاریخ بشر داشت بوجود می آمد به یک باره سنگ های خارای دیوارهای بیت العتیق کعبه آغوش گشودند دیوارهای خانه کعبه که مرکز عالم و کانون سکون زمین است با لبخندی لب باز کردند و نام علی(ع) را همچون کلامی مقدس بر زبان آوردند، فاطمه بنت اسد(س) به درون خانه خدا فراخوانده شد تا زيباترين تولد تاريخ بشر به نام مبارک حضرت على (ع) ثبت شود کسی که سرفراز ترین قله معرفت است و به مریدانش می آموخت: رفعت یک انسان در آزادگی اوست.و ای مولای ما تو به دنیا آمدی از خانه ای که صاحبش تو را برای شگفتی تمام کائنات آفرید گویا صاحب این خانه بیش از همه با تو نرد عشق می باخت که آغاز ماجرایت را از قلب خانه خویش رقم زد.خوش آمدی ای نطق بلیغ توحید، نگاه کن که حضرت محمد (ص) چگونه دلگرمِ آمدن توست چگونه لبخند شکر بر لبان مبارکش نشسته است و ذوالفقار بی تاب رخسار تو به آتیه ای می اندیشد که چون عصای موسی در دستان تو اسطوره بیافریند، خروش رعد آسای ذوالفقارت در بدر حماسه بسراید، در خندق در برابر تمامی کفر بایستد، در فتح خیبر اعجاز بیافریند و آسمان و زمین را به تحسین وادارد.خوش آمدی ای مرد روزهای سخت در راه، حضرت موسی(ع) هارون را داشت و باز در غربت بود، ای یاور رسول گرامی خداوند، حضرت محمد(ص) اما تو را داشت که بت های کفر را به خاک نابودی می کشاند، حضرت محمد(ص) تو را داشت که کعبه را از هر چه لات و عزی بود می تکاند و پرچم توحید را بر بامش برمی افراشت، موسی(ع) اگر تو را داشت سامری قبیله اش را فریب نمی داد و بنی اسرائیل را گوساله ای زرین از خود بی خود نمی کرد.در زمانی که پادشاهان با لشکر کشی ها و شمشیر