نکند ببری از یادم چه کنم ندهی بر بادم گر تو رسی به فریادم پر پر کردم گل باغ غرورم را تا در دستان تو باشد دل تنها چنان کشتی دل غرق نگاهت شد که رفت از یاد من غمهای این دنیا پر پر کردم گل باغ غرورم را تا در دستان تو باشد دل تنها چنان کشتی دل غرق نگاهت شد که رفت از یاد من غمهای این دنیا

پاسخ به

×