مصاحبه با ایمان عبدلی از دانشگاه درسدن

یک گپ دوستانه در مورد پذیرش به همراه پرسش و پاسخبیوگرافی:اینکه یه سری معادله و علائم ریاضی روی کاغذ بنویسی بعد بر اساس همون معادلات بتونی یه ماده یا سیستم جدید پیدا کنی جذاب نیست؟ مثل لاستیک ماشین یا اصلا خود ماشین. این همون دلیلی هست که من فیزیک خوندم. بعد اینکه مقطع کارشناسی رو توی دانشگاه بوعلی سینا همدان گذروندم علاقمند شدم بیشتر در مورد جزئیات و ساختار مواد و سیستم هایی که در زندگی روزمره با اونها سر و کار داریم یاد بگیرم. به همین دلیل در مقطع کارشناسی ارشد رفتم به دنبال مکانیک آماری با رهنمایی پرفسور جعفرپور. الان سال سومی هست که دانشجوی دکتری دانشگاه فناوری درسدن و پژوهشگر موسسه پلیمر درسدن توی آلمان هستم. پژوهش خودم رو با مطالعه روی ذرات براونی پسیو و اکتیو شروع کردم. حالا این ذرات چی هستن؟ مثلا دانه گرده یه ذره پسیو هست یا باکتری، اسپرم، و بعضی از پلیمر ها ذرات اکتیو هستن که مدام انرژی مصرف میکنن و در نتیجه همیشه در حرکت هستن. پروژه هایی که تا این لحظه روشون کار کردم بیشتر تئوری بودن: مثلا اینکه نیروی لورنتز چه تاثیری روی این سیستم ها میذاره؟ یا اینکه چطور میشه یه ماشین گرمایی در انداره نانو ساخت؟ حالا چه ارتباطی بین فیزیک و پلیمر هست؟ یا پلیمرها کجای زندگی ما قرار دارن؟ اینها سوالات جذابی هستن که در ادامه این راه طولانی به دنبال پاسخشون هستم.