آبجکت هایی که در مدل پروژه ما قرار می‌گیرند، فمیلی های متنوعی هستند که یا از قبل توسط فردی ساخته شده‌اند و به صورت آماده در اختیار ما قرار گرفته‌اند تا توسط ما و سایر افراد مورد استفاده قرار گیرند، و یا آبجکت هایی هستند که مختص پروژه ما می‌باشند و در روند ترسیم، مدلسازی و تکمیل کار، توسط خود ما در محیط فمیلی‌ها ایجاد شده‌اند. اما به طور کلی هر آبجکتی چه ساخت خود ما باشد و یا اینکه توسط فرد دیگری درست شده باشد، ممکن است نیاز باشد که در شکل‌ها و حالتهای متنوعی در مدلسازی ما قرار گیرد. به طور مثال، درب‌هایی را در نظر بگیرید که الزاما در تمامی قسمت‌های پلان به صورت درب باز دیده نمی‌شوند و می‌توانند به شکل درب‌های بسته و نیمه‌باز هم در بعضی قسمت‌های کار قرار گیرند. همچنین پنجره‌های آکاردئونی یا هر نوع پنجره دیگری که در حالت سه بعدی، پلان، نما و یا سکشن لازم است در بعضی قسمت‌ها کاملا بسته باشند و در سایر قسمت‌ها بصورت کاملا باز و یا بصورت نیمه باز با پنل های زاویه‌دار قرار گیرند. برای ایجاد چنین آبجکت‌هایی در محیط فمیلی، یک روش نسبتا ساده و جذابی در رویت وجود دارد که در نهایت باعث به وجود آمدن تایپ‌های مختلفی از یک آبجکت در محیط فمیلی آن آبجکت، و در آخر در محیط خود Revit می‌گردد. در واقع ما در این روش می‌توانیم از یک نوع در یا یک نوع پنجره یا هر آبجکت دیگری، چندین حالت مختلف قرارگیری و چندین شکل و فرمت مختلف داشته باشیم تا در مواقع نیاز آن‌ها را به یکدیگر تغییر دهیم و تنوع مدلسازی را در ترسیمات پروژه خود به نمایش بگذاریم. علاوه بر این در حالت سه بعدی می‌توان view های جذاب‌تر و دارای تنوع بیشتری ارائه کرد و درک درست‌تری از جزئیات مدل و پروژه مربوطه برای کارفرما ایجاد نمود.
ژانر:
برای ارسال نظر وارد حساب کاربری خود شوید ورود/عضویت
