پیام اضطراری - تا حد توان - (سانحه هواپیمای SilkAir Flight 185)

پرواز شماره ۱۸۵ سیلک ایر (انگلیسی: SilkAir Flight 185) پرواز مسافری برنامه‌ریزی شده شرکت سیلک ایر از مبداء جاکارتا، اندونزی، به مقصد سنگاپور در تاریخ ۱۹ دسامبر ۱۹۹۷ میلادی که در رودخانه موس در نزدیکی پالمبنگ در جنوب سوماترا ، اندونزی، سقوط کرد و تمام ۹۷ مسافر و هفت خدمه پرواز در این سانحه کشته شدند . بررسی و مناقشه علل سقوط این موضوع توسط دو سازمان مستقل مورد بررسی قرار گرفت [۱] و در مورد علت سقوط اختلاف نظر اساسی وجود دارد . کمیته ملی ایمنی حمل و نقل اندونزی (NTSC) به رهبری استادیار مهندسی : «اُتارجو دیران» در گزارش خود اعلام کرد علت قطعی سقوط را به دلیل از بین رفتن شواهد ، نمیتوان دقیقاً اعلام کرد.با توجه به اینکه این هواپیما توسط شرکت «بوئینگ» در ایالات متحده ساخته شده نمایندگان انجمن ایمنی حمل و نقل ملی ایالات متحده (NTSB) نیز در این تحقیقات شرکت کردند . مسؤل ایمنی حمل و نقل ایالات متحده ، «گِرگ فیت»، از تفسیر اطلاعات جعبه سیاه نتیجه گرفت:سقوط ناشی از کنترل عمدی پرواز و به احتمال زیاد توسط کاپیتان انجام شده‌است . پس از تحقیقات مستقل و محرمانه هیئت عالی دادگاه لس آنجلس دربارهٔ سانحه، بدون لحاظ کردن نتیجه گیری‌های NTSB، تصمیم بر این شد تا علت عمده این سقوط را در علل حادثه دیگر بوئینگ‌های مشابه پیدا کنند. این نقص که قبلاً باعث حادثه در ۷۳۷‌های مشابه شده بود شامل معیوب بودن دریچه درایو در واحد کنترل قدرت (PCU) بوده که باعث عدم اعمال کنترل بر سکان هواپیما شده و این مورد بایستی توسط انجمن ایمنی حمل و نقل(NTSB) و تولید کننده مورد بررسی قرار گیرد و در نهایت سلامت قطعه تأیید و عدم وجود نقص اعلام شد اما بررسی مجدد توسط محققان مستقل و اسکن میکروسکوپ الکترونی منجر به اعلام این نتیجه