از بچگی عاشق غذاهای دودی بودم، چه کباب چه برنج چه غذاهای گریل شده مثل برگر. الان که دارم اینو مینویسم فهمیدم که اصلاً علاقم به آشپزی هم از پیدا کردن طعم چنجه خوب بود. غذا رو زغال یه چیز دیگست. حرارت که میره بالا اصلا داستان عوض میشه. تو ذهن من این غذاها آدم حسابی ترن. دیدین آدمای سن بالای قرص و محکمو که به ماها میگن جوونای روغن نباتی. این نگاهو من به غذاهای غیر گریل و غیر زغالی دارم.
دود این غذاها آدمارو کنار هم جمع میکنه، خانواده ها رو قرص و محکم میکنه، لبخند میاره، یه روز تعطیلو به یه عید تبدیل میکنه. خلاصه که آقا جان من خیلی دود غذاها رو دوست دارم.
فرض کن تو جنگل باشی و یه غذای گریل و یه چای زغالی بزنی و بعد لباس گرماتو بپوشی بری تو ننو چرت بزنی تا وقتی که صدای رودخونه بلندت کنه. همین که دارم اینو مینویسم، خودمم باهاش دارم میرم تو این رویا.
امیدوارم که این رویا زود براتون محقق شه ولی حواستون باشه قبل اینکه راه بیافتین سمت جنگل لیست خریدتون ایناست:
1. گوشت توپوز گوساله بین 70 تا 80 درصد گوشت 20 تا 30 درصد چربی
2. برگر هر نفر بین 150 تا 250 گرم گوشت میخواد.
3. کاهو ایس برگ
4. گوجه
5. خیارشور
6. پیاز
7. شکر
8. سرکه بالزامیک قد جشمای بغض آلود یه بچه
برای سس
1. مایونز
2. کچاب نصف مایونز
3. خردل یک چهار کچاپ
4. پودر آویشن نصف قاشق چای خوری
5. خیار شور و سیر رنده شده (اونقدر که سس شل نشه)
6. سرکه قد چشمای بغض آلود یه بچه وقتی اسباب بازیشو گرفتی
من محمد آذرچهر، کارشناس تغذیه و رژیم درمانی، کارشناس ارشد تغذیه ورزشی و عاشق آشپزی
در کنارتون هستم تا باهم بتونیم غذاهای بهتری رو برای دوستامون، خانوادمون و خودمون درست کنیم.
آشپزخونه خونه، بهتر از آشپزخونه رستورانه و اگه درست با صبر و
ژانر:
برای ارسال نظر وارد حساب کاربری خود شوید ورود/عضویت
