داستان اسفناک مردی که فراموش کرده بود(بر اساس شعر حافظ) به همرا زیر نویس

در این دوران که انسان متمدن غره به دستاوردهای خود است بیش از پیش از دنیای درونی بازمانده و هر روز از خویشتن خویش دور و دورتر می شود.رشوه گیری امری بدیهی است و اگر دوربین بالای سرمان نباشد شاید دزدی کنیم و یا از دزدی که منافع مشترک با او داریم حمایت کنیم.بسیاری از صفت های زشت انسانی(بدخواهی ، دشمنی، بخل، کینه، حتی تجاوز و قتل ) هر روز دنیا را آلوده تر می کند.فرصتی برای توقف و اندکی به خود اندیشدن وجود تیست وظیفه ما به عنوان انسان تامل کردن و نگاهی عمیق به وجدانمان است. #divrokh #hafez #دیورخ #حافظ