اين قطعه مربوط به مراسم مناجات شب بیست‌و‌هشتم ماه شعبان در سال ۱۴۰۰ مى‌باشد كه در هیأت رایة‌العباس (عليه‌السّلام) اجرا شده است. براى دسترسى به آثار حاج محمود کریمی، می‌توانید به پايگاه اطلاع‌رسانی فطرس مراجعه نمایید. متن شعر: بازم سرم پایینه ولی بازم می‌بخشی معصیت عالم رو توو این حرم می‌بخشی ملائکه بغل می‌گیرن تموم این زمزمه‌هارو می‌برن اون بالای بالای زائرای امام رضارو اگر که خوب یا بدم فقط همینو بلدم امید من، امام رضاس کفتر جلد مشهدم توو این حرم می‌خونیم الهی العفو امشب با یه نظر میشه این همه بلا دفع امشب اشکای این شب‌زنده‌دارا توو آینه‌کاری می‌درخشه خدا تمومه زائرارو به خاطر رضا می‌بخشه ماه رمضون حرمت بهشته یا امام رضا رو دفتر اعمال ما نوشته یا امام رضا بنده‌ی این سلطانم گدای این دربارم محاله چشم از دست امام رضا بردارم محاله خالی باشه دستم تا امام رضارو دارم به فدای دست کریمت به فدای لطف زیادت بزار بمونم در خونت آقا تورو جان جوادت دوای غصه‌های من نظر به گنبد طلاست برات کربلای من توو دستای امام رضاست یا علی‌بن‌موسی‌الرضا بفرست ما رو کربلا دور ضریحت دائم یه عالمه مهمونه به کام زائر طعم محبّتت می‌مونه تو رو می‌خوام و بخدا هرچی که تو بخوای همونه کاشی‌کاریای گوهرشاد شلوغیه پنجره فولاد به منی که گمشده بودم مسیر بهشتو نشون داد هرچی میشه، دلم می‌خواد راهی مشهدت بشم بزار که زود به زود بیام فدای مرقدت بشم محرّمم سرشار از روایت ریانه تپش تپش ذکرم یا سیدناالعطشانه دلم پر از زنده‌ترین عشقه عاشقی جهانه دلیل مقدّس اشکام روایت ابن شبیبه دلیل وجودی چشمام گریه برا شاه غریبه گفته امام رضا باید سینه‌زنا بگن: حسین بگن غریب تشنه لب شهید بی‌کفن حسین
ژانر:

پاسخ به

×