ابن عربی یکی از بزرگترین فلاسفه و عارفان اسلامی بود که در دوران ابایه فلسفه و عرفان اسلامی را توسعه داد. او به عنوان "شیخ اکبر" یا "شیخ المشایخ" شناخته می شود و آثارش شامل تالیفات فلسفی، عرفانی و تصوفی است. ابن عربی به تحولات و نشانه های حکمت در اندیشه خود توجه زیادی داشت و مفاهیمی از جمله "وحدت وحی"، "فنا فی الله" و "بقاء بالله" را مورد بررسی قرار داد. او به مفاهیم زیبایی شناختی و ادراکی پرداخت و اهمیت زیبایی در رهبری روحی و انسانی را تاکید کرد.
ژانر:

پاسخ به

×