درنگی در «عبادتگاه مادی» محوطه باستانی ازبکی

روز جمعه ۱۹ مهر ۱۳۹۸ به همراه گروهی از اعضای انجمن های ادبی استان البرز، دیداری از محوطه باستانی ازبکی شهرستان نظرآباد داشتیم. ویدئوی فوق که به کوشش علی عسگری (ادمین صفحه پرمخاطب نظرآباد را باید دید) تهیه شده، درنگی کوتاه در معبد دژ مادی بر فراز تپه مرتفع ازبکی است. درباره این معبد در صفحه ۱۵۳ کتاب «دشتی به وسعت تاریخ» (چاپ ۱۳۸۶) آمده است: «بزرگ ترین فضای معماری در کهن دژ مادی، تالار بزرگی است با ابعاد ۱۱ در ۶/۸ متر که در میان آنان سکویی خشتی به ابعاد ۳ در ۱/۳ متر و بلندی ۶۰ سانتیمتر برپا شده است. سطح بالایی این سکو مانند آب چکان لبه دیوار در هر سمت به ضخامت یک خشت گسترش یافته است. تمامی دیوارهای این تالار بزرگ، با رنگ سفید رنگ آمیزی شده و کف آن خشت فرش است. در دیوارهای جنوبی و غربی آن که سالم ترند چهار تاقچه تزیینی تعبیه شده و کف آنها را با تخته سنگ هایی به رنگ سبز، فرش کرده اند. با توجه به وسعت این تالار و کاربرد این گونه سکوها که در معابد پیش از تاریخ و دوران تاریخی به سکوی نذور شهرت دارند، به احتمال فراوان این فضای معماری، یک معبد مادی بوده است. مادها به دلیل تقدس این معبد، دور سکوی نذر را دیواری می کشیدند تا همچون ضریح از آن محافظت کند و همچنین پیش محراب کوچکی که در کنار اتاق معبد قرار دارد، گویای آن است که همه اجازه ورود به این عبادتگاه را نداشته اند و آداب و رسوم خاصی برای حضور در این محل وجود داشته است.»حسین عسکری