ورود/عضویت
نماوید

دَریایِ قَلبَم طُغیانِ میکُنَد بٓاامواجِ چِشاط-

 آفتاب به مزارع قهوه ی چشم های تو که می رسد صبح می شود چشم وا کن که دلم لک زده است برای فنجان فنجان نوشیدنِ عشق