دکلمه شعر هوشنگ ابتهاج - ابر بارانی
دکلمه شعر هوشنگ ابتهاج : 00:09 - دکلمه : پوریا بهارلو - ابری ست بارانی ابری که گویی گریه های قرن ها را در گلو دارد ابری که در من یکریز می بارد شب های بارانی او با صدای گریه اش غمناک می خواند رودی ست بی آغاز و بی انجام با های های گریه اش در بی کران ِ دشت می راند پیری حکایت گوست کز کودکی با خود مرا می برُد در باغ های مردمی گریان اما چه باغی ؟ دوزخی کانجا هر دم گلی نشکفته می پژمرد - دکلمه پوریا بهارلو - www.instagram.com/pouriabahar - ویدیوهای مرتبط
ویدیوهای جدید
