پادکست بخش دوم زندگی نامه حضرت احمد بن موسی الکاظم شاهچراغ علیه السلام.
حضرت احمد بن موسی در مدینه در خدمت برادر بزرگوارشان حضرت امام علی بن موسی الرضا به سر می بردند. تا آنکه مأمون خلیفه عباسی، امام رضا را به خراسان فراخوانده و مقام ولایت عهدی را با تهدید و اجبار به ایشان واگذار کرد. قیام احمدبنموسی زمانی آغاز شد که توطئه‌ی مأمون برای از میان برداشتن امام رضا شدت یافت. احمدبنموسی به همراه دو تن از برادرانشان به نام‌های محمد و حسین و گروه زیادی بالغ بر دو یا سه هزار نفر از برادرزادگان، خویشان و شیعیان، از طریق بصره عازم خراسان شدند و از هر شهر و دیاری که می‌گذشتند، بر تعداد همراهانشان افزوده می‌شد0 به طوری که برخی از مورخان تعداد یاران احمدبنموسی(ع) را نزدیک به پانزده هزار نفر ذکر کرده‌اند (عرفان منش، 1386: 86). ماموران و حکام شهر‌ها خبر حرکت چنین قافله‌ی بزرگی را به مامون گزارش دادند و لذا مامون دستوری صادر کرد که تمامی حاکمان در هر کجا قافله‌ی بنی هاشم را مشاهده کردند مانع از حرکت آنها شوند و ایشان را به سمت مدینه بازگردانند. این دستور به هر شهری که می رسید، کاروان از آنجا گذشته بود، مگر در شیراز، که پیش از رسیدن کاروان احمدبنموسی، حکم به حاکم وقت رسید.(عرفان منش، 1386: 87) حاکم شیراز، «قتلغ‌خان» اجازه‌ی ادامه مسیر را به حضرت احمدبن موسی و همراهانشان نداد و در نتیجه‌ی این امر، جنگی در حوالی شیراز درگرفت. حضرت احمدبنموسی در سه نبرد پیاپی، طی سه روز، پیروز و سرافراز میدان بودند. از این روی، قتلغ خان به نیرنگ نظامی پناه برد. گروه‌های جنگاور و نبرد آزموده ی سپاه قتلغ خان، بر سپاه حضرت احمدبنموسی تاختند و آنگاه وانمود کردند که شکست خورده اند. یاران و سپاه حضرت احمدبن
ژانر:
برای ارسال نظر وارد حساب کاربری خود شوید ورود/عضویت
