در لحظاتی که دچار اندوه، غم یا خوشحالی می‌شوم، چشمانم پر از اشک می‌شود ولی نمی‌توانم آن را کنترل کنم. احساسات و اندوه‌های نهفته درونم، آرامشم را مختل می‌کند و این اشک‌ها بی‌دلیل می‌ریزند. اغلب این اشک‌ها نشانه‌ای از ضعف و ناتوانی انسان در مقابل واقعیت‌های زندگی است و هیچ‌گاه نمی‌توانم آن‌ها را مهار کنم.
ژانر:

پاسخ به

×