حافظ، یکی از بزرگترین شاعران و عارفان ادبیات فارسی در دوره میانه دوازدهم و سیزدهم قرن بوده است. او در شعرهای عاشقانه، سروده‌هایی پراز احساس و عمق استفاده از زبان ساده و آسان، احساس عمیق و ایمان او را در برابر زندگی و عشق نشان می‌دهد. حافظ در دیوان شعرهای خود، از زبان غنی و لذت بخشی برخوردار بوده و از جانب دیگر، از منظره‌ها و طبیعت استفاده کرده تا شعرهای غنی و زیبایی ایجاد کند. او با عبارات معنی‌دار، عمیق و بیانی زیبا توانسته عشق و احساسات انسان را در شعرهای خود به تصویر کشیده و به دوستداران ادبیات فارسی ارزشمندی ارائه دهد.

پاسخ به

×