کلیپ مراسم محرم دانش آموزان (منم اون بچه بی آلایش از محمد حسین پویانفر)

دو ماه محرم و صفر، دو ماه غم و اندوه اهل‌بیت و شیعیان است و این عزادار بودن باید در خانه و اعضای هیات ما نیز انعکاسی داشته باشد. ما این تصمیم و روش زندگی را براساس اعتقادی گرفته‌ایم که کودکمان امکان درک آن را در سال‌های ابتدایی کودکی ندارد و بهتر است حس تعلق و جزئی از یک آیین مذهبی- خانوادگی بودن را در کودک فعال کنیم، خاطره خوش روزهای روضه و عزاداری را برای او ثبت کنیم، خاطره این روزها نباید تنها غم و اندوهی باشد که کودک درک عمیقی از آن ندارد، ا اعضای هیات‌هایی که هیات و روضه‌ای دارند از هفته‌ها قبل شروع به کار می‌کنند، برنامه‌ریزی، تقسیم مسؤولیت، خرید اقلام و بعد زدن سیاهی و پرچم و آب و جارو کردن مسیر، تنظیم سیستم صوتی، تنظیم گرمایش و سرمایش داخل هیات، بارگذاشتن دیگ‌های بزرگ برنج و خورشت و آماده‌کردن سینی‌های چای و کاسه‌های پر از قند، دلهره برای بیرون ماندن عزاداران و بعد چشم‌به‌راه عزاداران‌نشستن. دانش اموزان مدارس راه ایمان نیز این تجربه چند سال پیش آغاز کردند. در پویش «هر خانه یک هیئت»، نوجوانان می توانند با نصب پرچم و بیرق بر سر در منازل و آپارتمان های محل زندگی، برپایی هیئت و عزاداری خانگی، پخت غذای نذری و یا برپایی موکب های ترویجی در محله خود ، در راستای ترویج فرهنگ عاشورایی گام بردارند.این کلیپ حاوی تصاویری است از برپایی روضه خانگی و مواکب دانش اموزی در روستاهای جفال شادگان و سویچتی خرمشهر به همت مدیران، راهبران، مربیان و مهمتر از همه دانش اموزان مدارس راه ایمان متن آهنگ منم اون بچه بی آلایش محمد حسین پویانفراونی که یه دنیا دلتنگه منمفکر نکن اهل گلایه کردنمهنوزم گاهی مثل بچگیامبی بهونه زیر گریه میزنمهنوزم شبیه اون روزا آقاواسه تو عاشق نوحه خوندنمهنوزم یکی که روضه میخونهاشکمو با آستینم پاک میکنممنم اون بچه بی آلایشبا یه دنیا خواشهکه هنوزم اسم تو براش یعنی آرامشمنم اون بچه بی سرمایهکه برا تو با یهکتیبه تکیه میزد با پسر همسایهبه جون مادرم دوست دارمتا دم آخرم دوست دارمداره کم کم شبیه جنون میشهبیشتر از هزار تا کهکشون میشهاین چه سرّیه من هر چی پیر میشمولی عشقم به تو هی جوون میشهیادمه زلالیه بچگیموچی شد اینجوری شدم نمیدونمعشقم این بود که شبای هیئتتسینی چایی رو من بگردونممنم اون بچه که توی هیئتبه همه رو میزدکه دو خط نوحه بخونه توی هیئت