در دوران ۵۰ سال پیش در ایران، مدرسه های عشایری دو زبانه وجود داشتند که به دانش آموزان فرصت می دادند تا به طور همزمان هم زبان فارسی و هم زبان محلی خود را یاد بگیرند. این مدارس تلاش می کردند تا فرهنگ و زبان عشایری را حفظ کنند و به دانش آموزان ارزش های فرهنگی و هویت ملی خود را آموزش دهند. این مدارس اهمیت بسیاری در حفظ هویت فرهنگی و زبانی ایران قدیمی داشتند و نقش مهمی در تربیت و تعلیم جوانان و نوجوانان ایرانی داشتند.
ژانر:
برای ارسال نظر وارد حساب کاربری خود شوید ورود/عضویت
