مثل یک پروانه...عباس مؤذن

نسیم را می سازی به نرمی رشته های یک پریدن بلند نه آنجا که کرگدن ها خواب می بینند مثل گریه ای از شراب پیر چهل ساله و تخم هایی که زیر دندان کرم های ابریشم لِه می شوند محشر بودی ای بال های یک پروانه