صیاد علیرضا افتخاری

چون صيد بدام تو به هر لحظه شکارم................ای طرفه نگارم از دوری صياد دگر تاب ندارم.........................رفته ست قرارم چون آهوی گمگشته به هر گوشه دوانم...............رهايی نتوانم تا دام در آغوش نگيرم نگرانم.........................وای از دل زارم از ناوک مژگان چو دو صد تير پرانی...............بر دل بنشانی چون پرتو خورشيد اگر رو بکشانی.................وای از شب تارم در بند و گرفتار بر آن سلسله مويم... از ديده ره کوی تو با عشق بشويم... با حال نزارم